سلام هم کلبه ای های دوست داشتنی

بنا به درخواست شما ....اینم حیاط خلوت کلبه.** 

26/09/**      آغاز بودن هستی من 

01/02/**     آغاز بودن خودم 

اول اردیبهشت 3 سال پیش بود که هستی وارد زندگیم شد 

اول اردیبهشت 2 سال پیش بود که تموم هستی من شد...ذره ذره وجودم...........

اول اردیبهشت 1 سال پیش بود که هستی من کمرنگ شد و من ذره ذره آب شدم...و

اول اردیبهشت امسال .............. آغاز تنهاییم. 

اول اردیبهشت سال بعد هم که شاید پایان زندگیم ................

تو این کلبه بغضای نشکسته مو تو سطر سطرش گریه کردم و پشت این شیشه با چشمای پر ازاشک و دلی سرشار از غم براتون نوشتم و تو هر کلمه ای که با انگشت به این صفحه ضربه میزدم قلبم ، روحم ، وجودمو به آتیش کشیدم .........

اینجا گوشه این کلبه تاریک منتظر نشونه ای از هستیـــــــم نشستم و به امید اینکه برگرده براش مینویسم............

شاید یه روز اومد .........آره ؛ ..شاید اومد !!!!! اما روزی که دیگه خیلی دیره 

روزی که من نیستـــــــــــم*****